Od Reamona CD Lizzie

- Dlaczego nie warto wspominać? - ruda przekrzywiła delikatnie łeb domagając się szczegółów.
- Nie żyje. Nie opłakuj tego, co samo nie potrafi płakać. Dość proste. - wzruszyłem ramionami próbując przypomnieć sobie, jego pysk. Wredną, zajadłą mordę.
- Tak samo jak matka.. - westchnęła zamyślając się. Skrzywiłem się nie wiedząc jak można w ogóle zaprzątać sobie takim czymś głowę.
- Tylko z innych łap. - mruknąłem cicho.
- Co? Z kogo? - zmarszczyła brwi lustrując mnie wzrokiem
- Z moich. - uniosłem jedną brew nie rozumiejąc dlaczego o to pyta. Jeśli już zdecydowałem się grać szczerze, to będzie szczerze. Reakcja była prosta. Zrobiła krok w tył. Niby mały, żebym nie zauważył.
- Nie cofaj się. Nie ma sensu. - warknąłem kładąc się na zimnej posadzce.
- Chyba nie chcę wiedzieć dlaczego.. - westchnęła.
- Jeśli myślisz, że nie było powodu.. Owszem był powód. Ktoś, kto molestuje własną siostrę nie ma prawa bytu. Ginie. - ziewnąłem czując opadające powieki.
- A matka? - po chwili ciszy zmieniła temat.
- Czy ja jestem na przesłuchaniu? - uśmiechnąłem się. - Zabita przez ojca. Mieliśmy wtedy po dwa miesiące. Widziałem to. Widziałem wiele rzeczy haniebnych, o których szkoda rozmawiać. Żeby nie uciekła, odgryzł jej łapę, gwałcił. Cudownie, prawda? Prawdziwa miłość. - parsknąłem nie mając do tamtych wspomnień żadnego urazu. Nie po tym wszystkim. Właściwie, to tak wyglądało moje urocze dzieciństwo.
- To.. okropne. - skrzywiła się.
- To normalne. - Minęło sporo czasu, a ja nadal widzę to tak samo. Uodporniłem się nawet..
- Nie miałeś normalnego dzieciństwa.. - westchnęła zamyślona
- W jakim sensie normalnego? - spojrzałem w jej oczy szukając odpowiedzi.
Szczerze? Nigdy nie wiedziałem, nie interesowało mnie to, jak wychowują się inne lisy. To czyli nie tak, jak ja? Ojciec nie zabijał matki? Nie znęcał się nad nią? Nikt nikogo nie zabił? Aż dziwne.

Lizzie?